Ռուսաստանի ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը կրկին հասկացրել է, որ Ռուսաստանի և ՈՒկրաինայի նախագահների ուղիղ հանդիպումը դեռ բավականին հեռու է։ «Մեր նախագահը բազմիցս ասել է, որ բոլոր հարցերը, որոնք քննարկման կարիք ունեն բարձրագույն մակարդակով, լավ կմշակվեն, իսկ փորձագետներն ու նախարարները կպատրաստեն համապատասխան առաջարկություններ»,- ասել է Լավրովը:               
 

Հայաստանը հետ գնաց. հեռացող դեսպանի ափսոսանքը

Հայաստանը հետ գնաց. հեռացող դեսպանի ափսոսանքը
25.11.2014 | 13:05

Հայաստանում իր դիվանագիտական առաքելությունն ավարտում է Լեհաստանի դեսպան Զդիսլավ Ռաչինսկին: Այս դեսպանն իր շատ գործընկերներից տարբերվել է նրանով, որ հաճախ, շատ հաճախ հանդես է եկել համարձակ գնահատականներով՝ զերծ դիվանագիտական քողածածկույթից, երբեմն անդրադարձել է հայաստանյան ներքաղաքական անցուդարձին:

Ռաչինսկին երեկ ասուլիս է տվել, որով ամփոփել է իր հայաստանյան դիվանագիտական առաքելության հնգամյակը: Հրաժեշտի ասուլիսները սովորաբար ուղեկցվում են բարի նոտաներով, շնորհակալական խոսքերով, երկու ժողովուրդների բարեկամության մասին հիշատակումներով, ձևակերպումներով, որոնք բնորոշում են երկրների հարաբերությունների զարգացումը:
Այդպիսի ձևակերպումների պակաս Լեհաստանի դեսպանի խոսքում չկար, բայց նաև առկա էին քողարկված դառնություն, հիասթափություն, ինչը նաև հետևանք էր անձնական դիվանագիտական առաքելության ձախողման: Լեհաստանը Եվրամիության «Արևելյան գործընկերություն» ծրագրի կարևոր դերակատարներից մեկն է, ու Ռաչինսկին նաև իր անձնական ողբերգությունն է համարում այն հանգամանքը, որ Հայաստանը վերջին պահին հրաժարվեց Ասոցացման համաձայնագրի ստորագրումից:
Դեսպանի երեկվա ասուլիսում Հայաստանի իշխանությանն ու հասարակությանն ուղղված հանդիմանություն չկար ու առհասարակ՝ եվրոպական մայրաքաղաքներում սկսել են ըմբռնումով մոտենալ Սերժ Սարգսյանի անցյալ տարվա սեպտեմբերի 3-ի որոշմանը՝ հասկանալով, որ նաև իրենց սխալ, սխեմատիկ քաղաքականությունը հանգեցրեց նրան, որ Հայաստանը ԵԱՏՄ-ին միանալու պարտադրված որոշում կայացնի:
Բայց երեկ Ռաչինսկին խոսում էր Հայաստանի կորսված հնարավորությունների մասին, ընդ որում՝ հեռանկարային, ռազմավարական իմաստով: «Ես Հայաստանը ճանաչում եմ գրեթե 30 տարի. ժամանակակից Հայաստանը համեմատում եմ 80-ականների վերջի և 90-ականների սկզբի Հայաստանի հետ և ակնհայտ ձեռքբերումներ եմ տեսնում: Սակայն անկեղծ կլինեմ. 80-ական թվականներին Հայաստանը բազմաթիվ ոլորտներում Լեհաստանից առաջ է եղել և համաձայն ՄԱԿ-ի բնակչության մարդկային զարգացման ցուցիչի՝ Հայաստանն ավելի լավ տեղ էր զբաղեցնում, քան Լեհաստանը: Այսօր ունենք այնպիսի իրավիճակ, երբ Լեհաստանը համարվում է կենտրոնական Եվրոպայի առաջատարներից մեկը և տնտեսության առումով զբաղեցնում է քսաներորդ տեղը, իսկ ԵՄ երկրների շարքում` վեցերորդ տեղը: Բացի այդ, շուտով Լեհաստանի ներկայացուցիչը դառնալու է ԵՄ նախագահը»,- ասել է դեսպանը:
Ինչքան էլ սուբյեկտիվ համարենք դեսպանին ու նրա գնահատականները, նրա ասածների մեջ ճշմարտություն կա, նրա համեմատությունների մեջ՝ իրականություն:
Մեր պետության որակական գահավիժումը եղել է բոլորիս աչքի առաջ: Ընդ որում՝ խոսքը ԵՄ-ԵԱՏՄ այլընտրանքի, Արևմուտք-Արևելք պարզունակ երկընտրանքների մասին չէ:
90-ականների սկզբին մենք ամբիցիա ունեցող երկիր էինք ու համեմատվում էինք մերձբալթյան, կենտրոնական Եվրոպայի երկրների հետ: Հետո՝ սպառողական հոգեբանությամբ, շատ իդեալներ ու երազանքներ մսխեցինք, սկսեցինք պարփակվել մեր փոքր արեալում, առաջնորդվեցինք «մենք ենք, մեր սարերը» փակուղային հոգեբանությամբ, իսկ հիմա մեզ ուրախացնում է մեր որակական առավելությունը հարևան Ադրբեջանի նկատմամբ:
Այսպիսի մտածողությունը բնորոշ է հավակնություններ չունեցող, օրվա դարդ ու ցավով ապրող ժողովուրդներին ու պետություններին, իսկ 80-ական թվականներին Հայաստանին բազմաթիվ ոլորտներում զիջող Լեհաստանն այսօր բրյուսելներում հավասարը հավասարի հարաբերվում է Ֆրանսիայի, Գերմանիայի հետ:


Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 1382

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ